آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
تبادل لینک
هوشمند نويسندگان
|
فاطمه علیدادی
روانشناس- استاد دانشگاه - مشاور خانواده.كودك.تحصيلي-عضو انجمن روانشناسان ايران
طبقهبندینوشتار اصلی: فهرست هراسها
بیش از هشتاد نوع هراس وجود دارد که برخی بسیار نادرند مانند ترس از سرخس ! یا ترس از عدد ۸. ولی به طور کلی هراسزدگیها را میتوان به سه دسته تقسیم کرد؛ ۱)هراسهای ویژه (مانند ترس از حیوانات، ترس از زخم، هراس موقعیتی مانند ترس از مکانهای بسته و ارتفاع، ترس از بلاهای طبیعی مانند زمینلرزه) ۲)جمعهراسی (اختلال اضطراب اجتماعی) ۳)هراس از مکانهای باز (ترس بیمارگونه از مکانهای عمومی و مکانهای باز). بعضی از هراسها در جنس خاصی یا در سن خاصی شایعترند، مثلا فوبی حیوانات در زنان شایعتر است و فوبی بیماری در سنین میانسالی. علتعلت واقعی این اختلال ناشناختهاست. علت احتمالی آن عبارتست از یک واکنش یادگرفته شده (ساخته شده در ذهن) مثلاً ناشی از تماس با فرد دیگری دارای ترس مشابه، یا داشتن تجربه یک ترس اولیه که همراه با یک شیئی یا موقعیت خاص بودهاست. یکی از عللی که میتواند عامل ترس موهومی باشد تجربه ای در دوران کودکی است.ترسی که در ضمیر ناهشیار شخص پنهان است. درماندرمان با داروهای ضداضطراب مانند بنزودیازپینها، بتا بلاکرها , SSRIs و مهارکنندههای مونو آمینو اکسیداز (MAOIs)، سایر داروها مانند بوسپیرون، رواندرمانی، هیپنوتیزم و خانوادهدرمانی است. روان درمانی به یکی از چهار شیوه حساسیتزدایی منظم، غرقهسازی، سرمشقگیری و تنش کاربردی انجام میگیرد. همچنین می توان از نوروفیدبک و بیوفیدبک نیز در درمان غیر دارویی هراس به عنوان روش مکمل دارو درمانی یا در موارد مقاوم به درمان دارویی استفاده کرد.[۳] جستارهای وابستهمنابع
[نمایش]
فوبیا چیست؟
ترس باربارا از پرواز: باربارا به شدت از سفر با هواپیما می ترسد. متاسفانه به دلیل شغلش لازم است که سفرهای زیادی داشته باشد. او هفته ها قبل از سفر دلشوره شدیدی در شکم خود احساس می کند و اضطراب از او جدا نمی شود. در روز سفر احساس کسی را دارد که می خواهد از ارتفاعی سقوط کند. وقتی که در هواپیما می نشیند، قلبش به شدت می زند و حالت تهوع و گاه استفراغ پیدا می کند. هر بار هم بدتر و بدتر می شود.
ترس باربارا از پرواز آنقدر شدت گرفت که او در نهایت به رئیسش گفت فقط می تواند به سفرهای زمینی برود. رئیس او از این موضوع خیلی خوشحال نشد و باربارا مطمئن نبود که برای شغلش چه اتفاقی می افتد. او نگران بود که شغلش را از دست بدهد. اما به خودش می گفت بهتر از این است که دوباره سوار هواپیما بشود.
فوبیا، ترس شدید از چیزی است که در واقعیت خطر کمی دارد. ترس ها و فوبیاهای رایج شامل ترس از فضای بسته، ارتفاع، رانندگی در اتوبان، حشرات بالدار، مار و گربه است. اگر شما هم یک فوبیا دارید احتمالا می دانید که ترستان غیرمنطقی است اما نمی توانید احساسات خود را کنترل کنید.
فقط فکر کردن درباره موضوع ترسناک ممکن است شما را مضطرب کند. زمانی هم که به طور واقعی با آن مواجه می شوید وحشت همه وجودتان را فرا می گیرد. این تجربه آنقدر دشوار است که ممکن است شما را وادار به اجتناب از آن یا تغییر سبک و موقعیت های زندگی کند. برای مثال اگر فوبیای فضای بسته دارید ممکن است مجبور شوید پیشنهاد شغلی را رد کنید که برای رسیدن به دفتر کار نیازمند سوارشدن بر آسانسور است.
آگاه شدن از فوبیا نخستین گام برای غلبه بر آن است. مهم است که بدانید فوبیاها بسیار شایع و قابل درمان هستند.
مقایسه ترس طبیعی با فوبیا:
تجربه ترس در موقعیت های خطرناک، طبیعی و حتی مفید است. ترس یک واکنش سازگارانه انسانی است و با هدف حمایت کننده ی فعال سازی واکنش جنگ و گریز به راه می افتد. با هشدار به ذهن و بدن و آمادگی آنها برای فعالیت، ما قادر خواهیم بود به سرعت واکنش نشان دهیم و از خود حفاظت کنیم. اما ترس درفوبیا به شدت اغراق می شود. برای مثال ترس از مار طبیعی است اما وحشت کردن از اشیای شبیه به مار مثل ریسمان غیرطبیعی است.
مواردی از فوبیا:
نرفتن به عروسی بهترین دوست در شهری دیگر به دلیل ترس از هواپیما. احساس اضطراب در هواپیما خصوصا در زمان اوج و فرود. از دست دادن یک شغل خوب به این دلیل که دفتر آن در طبقه دهم قرار دارد. تجربه دلشوره وقتی که از تپه ای بلند پایین می آیید. اجتناب از بررسی و درمان های ضروری پزشکی به دلیل ترس از خون. ناراحتی در زمانی که زخم یا خون می بینید.
ترس های طبیعی در کودکان:
بسیاری از ترس های کودکی طبیعی هستند و در سنین خاصی ایجاد می شوند برای مثال بسیاری از کودکان ترس از تاریکی دارند. این به معنای داشتن فوبیا نیست. در بیشتر موارد همراه با رشد این ترس ها نیز از بین می رود. اگر ترس فرزند شما تداخلی در زندگی روزمره او ایجاد نمی کند یا در او آشفتگی زیادی به وجود نمی آورد، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. اما اگر ترس در فعالیت های اجتماعی ، عملکرد تحصیلی یا خواب کودکتان اختلال ایجاد کرده است بهتر است که با یک درمانگر مشورت کنند.
کدام یک از ترس های کودکان طبیعی است؟
2-5 سال: صداهای بلند، غریبه ها، جدایی از والدین، اشیاء بزرگ.
3-6 سال: چیزهای تصوری مثل غول، هیولا، تاریکی، لولو و صداهای ناشناس.
7-16 سال: ترس های واقعی تر مثل زخم و جراحی، بیماری، مدرسه، مرگ، موقعیت های طبیعی.
ترس ها و فوبیاهای رایج:
ترس از عنکبوت، مار، ارتفاع، فضای بسته، خون و جراحی، صحبت در جمع، سوارشدن به هواپیما، میکروب، بیماری یا مرگ، فوبیای اجتماعی، ترس از فضای بسته.
علائم و نشانه های فوبیا:
- جسمانی: مشکل در تنفس، افزایش ضربان قلب، احساس تنگی و درد در قفسه سینه، لرزش، احساس دیوانگی، پیچش در شکم، عرق کردن.
- هیجانی: احساس وحشت یا اضطراب فلج کننده، احساس نیاز شدید به فرار، احساس غیرواقعی بودن، ترس از دست دادن کنترل یا دیوانگی، احساس مرگ قریب الوقوع، آگاهی از اینکه واکنش شدید است اما فرد قادر به کنترل آن نیست.
راهکارهای درمانی:
طبیعی است که بخواهید از موقعیت هایی اجتناب کنید که از آنها می ترسید. اما زمانی که این ترس به فوبیا تبدیل می شود، مواجه شدن با آن یک کلید است. اجتناب با وجود اینکه در کوتاه مدت به شما احساس بهتری می دهد، مانع از این می شود که یاد بگیرید فوبیای شما آنقدر هم که فکر می کنید تهدید کننده نیست وشما هرگز این شانس را پیدا نمی کنید که یاد بگیرید چگونه با ترس های خود مقابله کنید و تجربه ی کنترل موقعیت را به دست آورید. در نتیجه فوبیا در طول زمان در ذهن شما خطرناک تر و شدید تر می شود.
1) مواجهه: روبرو شدن تدریجی و مکرر با ترس ها
موثرترین روش برای غلبه بر فوبیا ، مواجه شدن با موضوع ترس به یک روش امن و کنترل شده است. در مسیر تجربه ی مواجهه با ترس، متوجه خواهید شد که اتفاق بدتری نخواهد افتاد. با هر بار مواجهه بیشتر احساس اطمینان و کنترل خواهید داشت و فوبیا کم کم قدرتش را از دست خواهد داد. مواجهه موفقیت آمیز با ترس ها نیازمند برنامه ریزی ، تمرین و صبوری است. نکات زیر به شما کمک خواهد کرد مواجهه موفقیت آمیزی داشته باشید.
* از پلکان ترس بالا بروید: اگر تلاش شما برای مواجهه در گذشته ناموفق بوده است، ممکن است با گامی شروع کرده باشید که بسیار ترسناک و تهدید کننده بوده است. این مهم است که مواجهه را با موقعیتی شروع کنید که می توانید آن را هدایت کنید.
یک نمونه از پلکان ترس: مواجهه با ترس از سگ
قدم 1: نگاه به تصویر یک سگ
قدم 2: تماشا کردن فیلمی از یک سگ
قدم 3: نگاه به یک سگ از پنجره
قدم 4: ایستادن در گوشه ای از خیابان و نگاه به سگ
قدم 5: ایستادن در 10 قدمی یک سگ بسته شده
قدم 6: ایستادن در 5 قدمی یک سگ بسته شده
قدم 7: ایستادن در کنار سگ بسته شده
قدم8: لمس یک سگ کوچک که در دست فرد دیگر است
قدم 9: لمس یک سگ بزرگتر که بسته شده است
قدم 10: لمس سگ بزرگتری که باز است.
* یک لیست بسازید: لیستی از موقعیت های تهدید کننده تهیه کنید. اگر شما از سفر با هواپیما می ترسید، لیست شما شامل این موارد خواهد شد:
خرید بلیت، بستن چمدان، سوار شدن به ماشین به سمت فرودگاه، نگاه کردن به تابلوی پروازها، گرفتن کارت پرواز، شنیدن صدای اطلاعات که شماره پرواز شما را اعلام می کند.
* پلکان ترس خود را ایجاد کنید: موارد لیست خود را از کمترین تا بیشترین میزان ترسناک بودن مرتب کنید. قدم اول باید خیلی کم در شما اضطراب ایجاد کند اما آنقدر وحشتناک نباشد که نتوانید آن را تجربه کنید.
* در طول پلکان خود حرکت کنید: با قدم اول شروع کنید (مثلا نگاه به تصویر سگ) و زمانی به پله ی بعدی بروید که انجام پله ی اول دیگر برایتان اضطراب آور نباشد. هرچه بیشتر پله ای را تجربه کنید، کمتر در شما اضطراب ایجاد خواهد کرد. اگر موقعیت به خودی خود کوتاه است (مثلا عبور از یک پل) آن را بارها و بارها انجام دهید تا زمانی که اضطراب شما کاهش پیدا کند.
بعد از اینکه یک قدم را در موقعیت های مختلف و به دفعات انجام دادید و اضطراب زیادی را احساس نکردید، می توانید به قدم بعدی بروید. اگر احساس می کنید یکی از پله ها خیلی برایتان دشوار است ان را به پله های کوچک تر تقسیم کنید.
* تمرین کنید: تمرین منظم بسیار مهم است . هرچه بیشتر تمرین کنید، فرایند بهبودی زودتر طی خواهد شد. به یاد داشته باشید شما از مواجهه با ترستان احساس ناراحتی و اضطراب خواهید داشت اما این احساس موقتی است. اگر آن را تجربه کنید، اضطراب همیشگی تان از بین خواهد رفت.
2) تکنیک های ریلکسیشن را بیاموزید:
زمانی که اضطراب دارید یا از چیزی می ترسید، طیفی از نشانه های جسمانی ناراحت کننده مثل مشکل در تنفس و افزایش ضربان قلب را تجربه می کنید. اما با یادگرفتن و تمرین تکنیک های ریلکسیشن می توانید توانایی بیشتری در تحمل موقعیت های ترساننده پیدا کنید و خودتان را به سرعت آرام سازید.
بهتر است در ابتدا هر روز در دو زمان 5 دقیقه ای این تمرینات را انجام دهید و وقتی در انجام آن تبحر پیدا کردید، هنگام مواجهه با پله های پلکان ترس،برای تحمل اضطراب و ناراحتی از این تمرینات استفاده کنید.
یک نمونه از تمرین تنفس عمیق:
زمانی که دچار اضطراب می شوید به طور طبیعی گرایش دارید نفس های کوتاه و سریع (نفس نفس زدن) داشته باشید. این نفس ها تا حد زیادی احساس جسمانی اضطراب را افزایش می دهد. اما با تنفس عمیق از دیافراگم خواهید توانست این حساسیت های جسمانی را کاهش دهید. مسلما شما نمی توانید زمانی که آرام و عمیق نفس بکشید، غمگین یا مضطرب باشید.
- به پشت و در جایی راحت دراز بکشید. یک دست را روی قفسه سینه و دست دیگر را روی شکم قرار دهید.
- به آرامی از بینی نفس بکشید و 4 شماره بشمارید. دست روی شکم باید بالا بیاید. دست روی قفسه سینه نباید زیاد حرکت کند.
- نفس خود را برای 7 شماره نگه دارید.
- نفس را از دهان و تا 8 شماره بیرون بدهید. دست روی شکم باید حرکت کند و دست دیگر حرکت نمی کند.
- دوباره نفس بگیرید و این چرخه را تا زمانی ادامه دهید که احساس آرامش کنید. سعی کنید که این تمرین را در دو نوبت 5 دقیقه ای انجام دهید. پس از چند روز ، تمرین تنفس عمیق را همزمان با تجربه ی پلکان ترس انجام دهید.
3) افکار منفی خود را به چالش بکشید.
یاد گرفتن چالش با افکار غیر سودمند ، یک گام مهم در غلبه بر فوبیا است. زمانی که دچار فوبیا هستید، گرایش به دید بربینانه نسبت به همه چیز دارید. در عین حال، توانایی تان برای مقابله با موقعیت ترسناک را کمتر از چیزی که واقعا هست، تخمین می زنید.
افکار اضطراب آوری که فوبیاها را به را می اندازند، معمولا منفی و غیرواقعی هستند. آزمایش کردن این افکار کمک کننده است. ابتدا افکار منفی را بنویسید که در موقع مواجه شدن با فوبیای خود دارید. این افکار در اکثر مواقع در طبقه های زیر قرار می گیرند:
- آینده نگری منفی: برای مثال فکر می کنید " این پل خواهد شکست"
- تعمیم افراطی: " اگر یک گربه از کنار من رد شود ، سنکوب خواهم کرد". " همه گربه ها وحشی هستند".
- فاجعه سازی: " هواپیما سقوط خواهد کرد" یا " بغل دستی من خندید. ممکن است سرماخورده باشد. من هم به شدت مریض خواهم شد.
پس از شناسایی افکار منفی انها را ارزیابی کنید. مثلا: فکر منفی: " آسانسور خراب خواهد شد و سقوط خواهد کرد."
آیا شواهد و مدارکی وجود دارد که این فکر را رد کند؟
- " من بسیاری از افراد را دیده ام که از آسانسور استفاده می کنند و هرگز سقوط نکردند."
"هرگز به یاد نمی آورم که کسی در اثر سقوط از آسانسور مرده باشد."
" هوای کافی و تعویه در آسانسور وجود دارد"
اگر چنین موقعیتی رخ بدهد آیا راه حلی وجود دارد؟
- " من فکر کنم می توانم دکمه هشدار را فشار دهم یا با تلفن همراهم برای کمک به کسی زنگ بزنم"
آیا شما یک خطای تفکر دارید؟
- " بله من در مورد آینده بدبینانه فکر می کنم، در حالی که شواهدی برای سقوط آسانسور ندارم."
اگر دوست شما این ترس را داشت به او چه می گفتید؟
" احتمالا می گفتم احتمال اینکه این اتفاق بیفتد بسیار کمتر از آن است که شنیده است."
روان
مطالب مرتبط
منبع : http://www.parsine.com/fa/news/123953/
فوبیا، هراس یا ترس شدید پدیده ای است که به صورت آگاهانه یا ناخود آگاهانه زندگی بسیاری از انسانهای جهان را مختل می کند. این پدیده بیشتر ناشی از ترس از قرار گرفتن در موقعیتی خطرناک است و معمولا کنترل آن برای فرد مبتلا سخت و گاهی غیر ممکن است. ترس از مار (Ophidiophobia): یکی از رایج ترین فوبیاها در میان بسیاری از مردم ترس از مار است که به احتمال زیاد ریشه ای تکاملی دارد. در گذشته های دور تشخیص دادن مارها و عنکبوتها برای بقای انسان نقشی حیاتی داشته است. توانایی تشخیص مارها در یک چشم به همم زدن یکی از رفتارهای تکاملی است که به اجداد انسان در جهان وحشی ما قبل تاریخ امکان بقا داده است. ترس از خزندگان عجیب (Entomophobia): شاید برخی از افراد با دیدن برخی از حشرات تنها احساس چندش آوری پیدا کنند، اما این جانداران کوچک در واقع این توانایی را دارند که برخی از انسانها را به شدت بترسانند که این شدت در زنان نسبت به مردان چهار برابر است. مطالعه دانشمندان دانشگاه کارنگی ملون نشان می دهد دختر بچه های 11 ماهه به سرعت قادرند در برابر تصاویری از مارها با عنکبوتها نشانه های ترس را در صورت خود انعکاس دهند در حالی که این خصوصیت در پسربچه هایی با همین سن وجود ندارد. دیدگاه تکاملی این فوبیا بر این اساس است که زنان در دوران باستانی حیات بشر در هنگام جمع آوری غذا با چنین جاندارانی مواجه می شده اند و انقباض ماهیچه های بدن و صورت در برابر چنین منظره ای به عنوان ابزار محافظت مادر و فرزند در برابر جاندار شناخته شده است. ترس از مکان (Agoraphobia): در حدود 1.8 میلیون جوان 18 ساله در آمریکا از قرار گیری در اماکنی که فرار کردن از آن مشکل باشد هراس دارند. مکانها و فعالیتهایی که شامل این فوبیا می شوند آسانسور، حضور در رقابتهای ورزشی، پلها، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، رانندگی، فروشگاه های بزرگ و فرودگاه ها بر شمرده شده اند. این هراس می تواند باعث شود افراد هرگز خانه های خود را ترک نکنند، به سفر نروند و در مناطق شلوغ قرار نگیرند. ترس از دیگران (Xenophobia): در صورتی که صحبت کردن در برابر دیگران رنگ چهره شما را دگرگون ساخته، صدای شمار را گرفته کرده و عرق از سر و روی شما جاری می کند، بدانید که نشانه های این فوبیا در شما وجود دارد. بیگانه ترسی پدیده ای است که 15 میلیون جوان آمریکایی از آن در عذابند و تنها صحبت کردن آنها را در جمع تحت تاثیر قرار نمی دهد بلکه خوردن و آشامیدن این افراد نیز در برابر جمع دچار اختلال خواهد شد. این فوبیا از سن 13 سالگی در نوجوانان آغاز می شود. ترس از بلندی(Acrophobia): یکی از رایج ترین ترسها در میان افراد است که در حدود 3 تا 5 درصد از آمریکایی ها را تحت تاثیر خود قرار داده است. برخلاف تصور پیشین دانشمندان که این فوبیا را ناشی از ترسی غیر واقعی می دانستند مطالعات جدید نشان می دهد مبتلایان به این ترس، ارتفاع ساختمانها را بسیار بیشتر از ارتفاع واقعی می بینند و همین امر بر ترس آنها می افزاید. ترس از تاریکی (Lygophobia): برای بسیاری از کودکان، خاموش شدن چراغ اتاق همراه با بروز ترسی شدید ناشی از بیرون آمدن هیولایی از زیر تختخواب و یا از داخل کمد دیواری است. در واقع ترسیدن از تاریکی یکی از رایجترین ترسها در میان کودکان است که در پس آن تفکرات و توهمات جالب توجهی نهفته است. کودکان در تاریکی به هر پدیده ممکنی فکر می کنند و معتقدند در تاریکی دزدی خواهد آمد و آنها را خواهد ربود و یا اسباب بازی های آنها را به سرقت خواهد برد. ریشه این ترس کودکان از ناشناخته های آنان سرچشمه می گیرد و در صورت درمان نشدن تا زمان بزرگسالی نیز ادامه پیدا خواهد کرد. ترس از صائقه (Astraphobia): صدای مهیب رعد و برق می تواند علائمی مانند تپش شدید قلب را برای افرادی که از فوبیای رعد و برق رنج می برند در برداشته باشد و به همین دلیل بسیاری از افراد مبتلا زندگی خود را به مناطقی منتقل می کنند که از شرایط جوی آرامی برخوردار است. نکته جالب درباره این فوبیا این است که مبتلایان از ترس خود احساس خجالت داشته و آن را مخفی نگاه می دارند. ترس از پرواز (Aviophobia): ترسی است که در حدود 25 میلیون انسان تنها در آمریکا به آن مبتلا هستند. این افراد در دو گروه ترس، ترس از سقوط هواپیما و ترس از کابین کوچک هواپیما تقسیم می شوند. جالب است بدانید نسبت مرگ انسانها در سقوط هواپیما یک در 20 هزار است در حالی که این نسبت در مرگهای ناشی از سوانح رانندگی یک در 100 و در مرگ ناشی از حملات قلبی یک در پنج است. ترس از سگ (Cynophobia): حتی کوچک ترین و بامزه ترین سگهای نژاد ژرمن شپرد می توانند ترسی مهیب را در مبتلایان به این نوع از فوبیا ایجاد کنند. این ترس معمولا از احتمال گاز گرفته شدن خود فرد و یا افرادی دیگر توسط سگها ناشی می شود البته برخی تنها نسبت به سگهای شکاری و یا تازی هراسناک هستند. ترس از دندانپزشک (Odontophobia): در حدود 9 تا 20 درصد از آمریکاییها به دلیل ترس و واهمه از رفتن به دندانپزشکی خودداری می کنند. در صورت ابتلا به این فوبیا فرد به هیچ قیمتی حاضر به مراجعه به یک دندانپزشک نبوده و تنها در صورتی که درد امان آنها را ببرد به مطب دندانپزشکی خواهند رفت. از دلایل ریشه ای ارائه شده برای ابتلا این ترس، تجربیات بد گذشته از دندانپزشک، ترس از تزریق لثه و ترس از صندلی و مته دندانپزشکی عنوان شده اند که معمولا می توان آن را با همکاری دندانپزشک از میان برداشت. + فرزانه (ربابه)دریاباری - ۱:٤٧ ب.ظ ; ۱۳۸٩/۱/٤
فوبی اجتماعی به معنایترس از قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی نظیر غذا خوردن در رستوران، رفتن به سینما، یا صحبت کردن در جمع است. در چنین شرایطی فرد تصور می کند که زیر ذره بین دیگران قرار دارد و بقیه مشغول کند و کاو و حتی سرزنش و تحقیر وی هستند. این افراد از این که کاری بکنند که موجب شرمندگی آنها شود، نگران هستند و در موقع صحبت کردن صدایشان می لرزد، صورتشان سرخ می شود و لرزش دست پیدا می کنند.
- فوبی های سادهدسته دیگری از فوبی ها به فوبی های ساده یا اختصاصی معروفند و بسته به شیء یا موقعیت هراس آور به انواع مختلفی نظیرترس از ارتفاع، ترس از حیوانات، ترس از قرار گرفتن در اماکن بسته (مثل آسانسور)، ترس از وقایع محیطی طبیعی (مثل طوفان، رعد و برق) و ... باعث اجتناب فرد از موقعیت های هراس آور می شود؛ مثلاً شاید شما دیده یا شنیده باشید که بعضی افراد به دلیل ترس از هواپیما مسافت های طولانی بین شهری را با وسایل دیگر به چه سختی و مشقتی طی می کنند و هرگز سوار هواپیما نمی شوند. ( دنیس برگ کمپ بازیکن هلندی تیم آرسنال از این دسته افراد است . او تا به حال بسیاری از بازی های مهم تیمش را به دلیل هراسش از دست داده و حتی مبلغ قراردادش با تیم نیز به همین سبب کمتر از حد معمول است) از سوی دیگر بیشتر ما از مار یا کروکودیل می ترسیم، ولی چنین ترسی باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره ما نمی شود ؛ مقابل خیلی از افراد را دیده ایم که از سوسک می ترسند و این ترس به حدی است که در ساعاتی از روز که احتمال بیرون آمدن سوسک ها وجود دارد از رفتن به حمام اجتناب می کنند. یا مثلاً بسیاری از افراد در موقعیت های اجتماعی مهم نظیر سخنرانی در حضور عده زیادی مخاطب دچار اضطراب می شوند در صورتی که در حال طبیعی انتظار می رود این اضطراب طی چند دقیقه تحت کنترل فرد درآید و همراه با علایم بارزی مثل سرخ شدن گونه ها ، لرزش صدا، لرزش دست و اشتباهات کلامی نباشد.
چرا این طوری می شود؟درباره علت فوبی مجموعه ای از عوامل زیستی و وراثتی در کنار عوامل محیطی و روان شناختی مطرح شده است، به طوری که به نظر می رسد در برخی از بچه ها که ذاتاً مستعد فوبی هستند، وجود نوعی فشار مزمن محیطی یا روان شناختی لازم است تا یک اختلال فوبی کامل شکل بگیرد. برخی از این عوامل محیطی شامل تحقیر از سوی برادر یا خواهر بزرگتر، دعوای والدین ، از دست دادن یا جدا شدن از والدین و .. هستند که در کودکی ذاتاً خجالتی است، می توانند باعث ایجاد نوعی فوبی شوند. عده ای از روان شناسان نیز معتقد به اصل یادگیری هستند و فوبی را نوعی واکنش شرطی تلقی می کنند، به گونه ای که بروز اضطراب و ناراحتی به دلیلی مشخص در حضور شیء یا یک موقعیت معمولی در آینده منجر به از آن شیء یا موقعیت خنثای اولیه می شود.
به هر حال درباره ی فوبی نیز مثل سایر اختلالات روان پزشکی ، روندی واحد به عنوان علت اختلال مطرح نیست و تعامل بین عوامل زیستی ، روان شناختی و اجتماعی مختلف باعث بروز این اختلال می شود. اکثر فوبی های ساده در دوران کودکی شروع می شوند و مواردی نظیر ترس از هواپیما، مکان های بسته، یا ارتفاع ممکن است در اوایل بزرگسالی نیز ایجاد شوند. فوبی اجتماعی نیز معمولاً در اواخر کودکی یا اوایل نوجوانی شروع می شود. معمولاً فوبی هایی که در دوران کودکی شروع می شوند، تا سنین بزرگسالی دوام خواهند داشت و احتمالاً شدت آنها نیز نسبتاً ثابت خواهد ماند و با نوسان اندکی همراه خواهد بود.
آیا درمانی دارد؟برای درمان این اختلال نیز ترکیبی از درمان های غیردارویی و دارویی مؤثر شناخته شده است. بهترین روش درمان این اختلال، رفتار درمانیاست. تکنیک های مختلفی نظیر حساسیت زدایی تدریجی، مواجه سازی یا غوطه ورسازی با کمک آموزش آرام سازی و هیپنوز و ... از سوی روان پزشکان یا روان شناسان بالینی در درمان این اختلال استفاده می شوند که به نحو کاملاً مؤثری با بهبود این اختلال همراه است. سایر روش های درمانی نظیرروانکاوی، خانواده درمانی و نیز استفاده از داروها از سوی روان پزشکان توصیه شده اند که با بهبود قابل توجه این اختلال توأم بوده است. به هر حال با توجه به شیوع بسیار بالای این بیماری و ایجاد اختلال در عملکرد عادی و روزمره افراد مبتلا از یک سو و وجود درمان های مؤثر برای آن از سوی دیگر، تشخیص و درمان آن اهمیت به سزایی خواهد داشت. یک بار دیگر و این بار بیشتر دقت کنید، شاید شما نیز نوعی فوبی داشته باشید که با مراجعه به یک روان پزشک قادر خواهید بود آن را به راحتی درمان کنید. + فرزانه (ربابه)دریاباری - ۱:٤٠ ب.ظ ; ۱۳۸٩/۱/٤
+ فرزانه (ربابه)دریاباری - ٦:٠۸ ب.ظ ; ۱۳۸۸/۱٢/٢٢
حمله هراسدر این اختلال فرد به یکباره علائم اضطراب مثل تپش شدید قلب ، تنفس نامنظم احساس خفگی ، لرزش ، عرق و نگرانی شدید در یک لحظه آنی تجربه میکند. این علائم به یکباره شروع میشوند و فرد به قدری دچار ترس و دلهره میشود که احساس میکند در حال مردن است. این حالت در یک لحظه شروع میشود و مدت زمان محدودی ادامه مییابد و بعد دوباره فرد به حالت عادی خود برمیگردد. فوبی یا ترسهای خاصدر این دسته از اختلالات فرد از یک چیز یا موقعیت خاص ترس دارد. و تنها در مواجهه با آن چیز یا موقعیت دچار ترس میشود. مثل کسی که از حیوان مثل عنکبوت یا گربه و ... میترسد و علائم شدید اضطرابی را در مواجهه با آنها از خود نشان میدهد. برخی از این افراد حتی از دیدن تصاویر مربوط به چیزی که میترسند، دچار اضطراب میشوند. برخی دیگر از افراد از مکانهای خاص دچار اضطراب میشوند مثلا وقتی در خیابان قرار میگیرند، یا در آسانسور یا در مکانهای مرتفع. یک بیمار از اینکه از پلهها بالا یا پایین برود دچار علائم شدید اضطرابی میشد و به هیچ وجه حاضر نبود به مکانهایی وارد شود که مستلزم بالا رفتن یا پایین رفتن از پلهها بود. اختلال اضطراب فراگیراین نوع از اختلالات با علائم اضطراب که در طول روز وجود دارند مشخص میشوند. یعنی تجربه علائم اضطراب مجدد& نظرات شما عزیزان:
|
|||||||||||||||||
|